صندلی های مرگبار

درباره صندلی الکتریکی

صندلی الکتریکی، ابزاری که به عنوان یکی از روش‌های اعدام در تاریخ معاصر شناخته می‌شود، همواره موضوع بحث و جدل بوده است. از زمان اختراع تا به امروز، این وسیله نه تنها جنبه‌های فنی بلکه ابعاد اخلاقی و اجتماعی عمیقی را نیز در بر گرفته است. این مقاله به بررسی تاریخچه، شیوه کارکرد، رقابت‌های علمی و بحث‌های مرتبط با صندلی الکتریکی می‌پردازد.

تاریخچه و مخترع

در اواخر قرن 19، جستجو برای روشی انسانی تر برای اعدام محکوم ها، منجر به اختراع صندلی الکتریکی شد. این ایده در ابتدا توسط یک دندانپزشک به نام آلفرد ساوتویک مطرح شد. او شاهد مرگ یک مرد در اثر برق گرفتگی بود و به این فکر افتاد که آیا می‌توان از الکتریسیته برای اعدام مجرمین استفاده کرد. تلاش‌های او منجر به همکاری با مهندسان و توسعه اولین صندلی الکتریکی و این اختراع نفرت انگیز شد.

در سال 1888، ایالت نیویورک کمیسیونی برای بررسی روش های اعدام تشکیل دادند. این کمیسیون توصیه کرد که اعدام با الکتریسیته جایگزین اعدام با طناب دار شود. با این وجود، مخالفت هایی نیز وجود داشت. به هر حال، اولین اعدام با صندلی الکتریکی در سال 1890 در زندان اوبورن در نیویورک به اجرا درآمد.

یک صندلی پلاستیکی الکتریکی بازسازی شده از نمونه های واقعی

شیوه کارکرد صندلی الکتریکی

صندلی الکتریکی از اعمال جریان الکتریکی شدید برای کشتن محکوم استفاده می‌کند. فرد محکوم به صندلی بسته می‌شود و الکترودهایی به سر و پا متصل می‌گردد. سپس جریان الکتریکی با ولتاژ بالا، به طور معمول در چند مرحله، از بدن او عبور داده می‌شود. این جریان الکتریکی باعث اختلال در عملکرد قلب و سیستم عصبی می‌شود و منجر به مرگ فرد می‌گردد. در گذشته، تلاش هایی برای کاهش درد و ناراحتی فرد در حین اعدام با الکتریسیته صورت می گرفت.

نقش رقابت ادیسون و تسلا

توسعه صندلی الکتریکی در دورانی اتفاق افتاد که رقابت شدیدی بین توماس ادیسون و نیکولا تسلا بر سر سیستم‌های توزیع برق وجود داشت. ادیسون که از جریان مستقیم (DC) پشتیبانی می‌کرد، نگران قدرت و ایمنی جریان متناوب (AC) بود که تسلا از آن دفاع می‌کرد. برای بدنام کردن سیستم تسلا، ادیسون تلاش کرد تا جریان متناوب را با مرگ مرتبط کند. در این راستا، او از جریان متناوب برای اعدام حیوانات استفاده کرد و سپس، آن را برای صندلی الکتریکی نیز پیشنهاد داد.

با این وجود، علیرغم تلاش های ادیسون، جریان متناوب تسلا همچنان به عنوان سیستم استاندارد توزیع برق در سراسر جهان پذیرفته شد. صندلی الکتریکی که از جریان متناوب استفاده می کرد، هرگز باعث برتری یا شکست یک سیستم برقی نشد.

اعدام به وسیله صندلی شکنجه الکتریکی

استفاده از صندلی الکتریکی به عنوان ابزار اعدام، همواره مورد انتقاد قرار گرفته است. این روش اعدام نه تنها از نظر فنی مورد بحث است بلکه مسائل اخلاقی و حقوق بشری زیادی را به دنبال دارد. بسیاری معتقدند که اعدام با الکتریسیته، روشی بی‌رحمانه و غیرانسانی است.

با گذشت زمان، روش‌های دیگری مانند تزریق کشنده در اعدام، جایگزین صندلی الکتریکی شده‌اند. استفاده از صندلی الکتریکی در حال حاضر در بسیاری از کشورهای جهان ممنوع است. در برخی از کشورهایی که هنوز از آن استفاده می شود، تعداد اعدام ها با این روش به شدت کاهش یافته است.

نمونه ای از صندلی های شکنجه در زمان قرون وسطی

انواع صندلی شکنجه در قرون وسطی

در قرون وسطی، صندلی ها به عنوان ابزاری برای شکنجه مورد استفاده قرار می گرفتند. این صندلی ها، برخلاف صندلی الکتریکی مدرن، از الکتریسیته استفاده نمی کردند، بلکه با روش های دردناک دیگری منجر به عذاب قربانی می شدند:

• صندلی یهودا
• صندلی شکنجه با میخ
• صندلی شکنجه با تسمه و گیره

این صندلی‌ها، نمونه‌ای از روش‌های وحشیانه در قرون وسطی بودند. هدف از این شکنجه‌ها، اعتراف گرفتن از قربانیان و اعمال مجازات بود.